Zengin corafyada doğup sonrada
Yoksul büyümek nedir ya bilirmisin
Yazgıların dayısı gibi dayılanırken zaman
Boynumuzda vebali vardı eşkıya ağrılarının
Ne acılar misafir ettik bir bilsen
Zihni kana bulanmıştı öfke sayıklayan guruplar
Kirli ağızlarından küfürler saçarken
Tutuksuz yazgılar zift karanlıklar
Dökerdi bulutsu teleğini bütün mumlar
Ne acılar misafir ettik bir bilsen
Belki bir namlu beynimi dağıtacağını bilerek
Çapraz duran silahların kara gölgesinde dururduk
Elleri soğuktan ağzına götüren çocuktuk, elimizde ekmek
Birazdan başlayacak şu saate: ayarlı benim infazım
Ne acılar misafir ettik bir bilsen
Bir kursunla canına kıyılan
Çoğalmasını bilen bir babaydı
Bazen hüzün ama kar çiçekleri gibi açardı
Yaşamak görev derdi bu mavi göğün altında
Zülfikar GİRİŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder