Bir bahar sabahı yeniden
Tıklatınca kapını;
Topraktan bir çiçek gibi
Uzatacaksın başını
Gözlerimden damlayan yaşlar
Yağmur olup akınca sana
Emip boy vereceksin
Belki ben hep ağlayacağım
Çağlayan nehir gibi
Taki deniz oluncaya dek
Deniz olacağız
Söz veriyorum sana
Adın yazılacak senin
Yangına kanat çırpan
Bir beyaz güvercinin kanadına
Heybetle duran
Şu dağların karına
Biz ki yangınlarda kavrulmuşuz
Diller okusa da şu tarihinin kitabını
Okumakla bitirilmez hani
Kuşlara saçsak umutlarımızı
Yemekle bitiremezler hani
Onlar ki kan sıçratıyor maviye
Biz ki gökyüzünde mavi idik
Onlar yeşili soldurdular
Biz yeşil gözlü çocuktuk
Zülfikar Giriş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder