Beni Yine Vuracaklar

Beni yine vuracaklar bildiğin yerde
yağmurlar göz yaşım, bulutlar mendilim olacak
parmaklarında serçeler uçacak maviliğe uçacak 

beni yine vuracaklar bildiğin yerde
omuzuma bir ala karga konacak
 toprak üzerime kapanacak
 havayı yoksulun tütünü gibi çiğneyip tükürecekler

Beni yine vuracaklar bilidiğin yerde
Yeryüzünü kana buladılar kan soluyorum kan tükürdüğüm yerde
Yumruğumu sıkıyorum kantıyorum duvarları duvar kanıyor
Rüzgarda titreyen yaprak gibi titriyor ellerim kanıyor ellerim
Ne zaman aynaya baksam saçlarımın eksildiğini gördüm
Kıpkızıl gözyaşları gördüm kapkara ağrıyan gözler buldum
 ki ağzımdaki karafillerin acısı daha dilimi yeni yakmışken


beni yine vuracaklar bildiğin yerde
gölgem düşer kalbindeki kederli yere
sağnak dudaklarım ardımdan bakan sensin
ve tükürüklü dudakların ağır yalan kokusu
suçlu bir çocuk gibi başımı önüme eğiyorum ağlıyorum
ağlamak bana yakışmıyor biliyorum yinede ağlıyorum
istersen çaresizlik, istersen basiretsizlik de
Ve bilinki sulhun ilk ışıklarını asla göremiyeceksiniz göremiyeceğiz

Zülfikar Giriş