Sen Bu Şehri Sevmiyorsun

Bir kadın görüyorum kalabalıkta
O kadın sana ne kadar çok benziyor
Ellerim kırışmış ensemde kimi görsem
ona doğru koşuyorum sonra rezil oluyorum
İnsanlar bir koşuşturma içinde sanki aceleleri varmış gibi
Bir duvar dibinde çökmüşüm soğuk mermerine yaslanmışım
yağmur düşüyor toprağa kokusu sanki senin nefesin
bir rüzgar esti yerler de yığınlarla kuru yaprak
yaprakların üzerinden yürüyorum yalpalayıp kimi zaman kayarak
Ben bu şehire geldiğim vakit sen gitmesen
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir’i sevmiyorsun
Şimdi sen

buradasın ruhun başka yerlerde
Al şu soğuk suyu iç
Belki biraz kendine gelirsin
Bulutlar gözbeğinin üzerinden geçer
Zifiri karanlıklar yağar üzerime
İçimi kurtlar kemirir
Geçmişle gelecek arasındasın
Belki de sevinçle hüzün arasındasın
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir’i sevmiyorsun
Kalbim üşüyor karanlıklar kalbime çok yakın korkuyorum
Hadi git buradan yolcu yolunda gerek sen bu İstanbulu sevmiyorsun
Biliyorum kirli bu şehir şimdi yorgun anlımda biraz serinliği var
Ne kadarda eğilsem denizlerine çürümüş yapraklarını temizlesem
Başını tuzlu suyuna sokmuş bir tek martı yüzüme dönüp baksa
Tanınıp tanınmamak önemli değil herkes durup dinlerdi
Parmaklarımın arasından sızan suyun ritimli şarkısını
Kalbim çok üşüyor karanlıklar kalbime çok yakın korkuyorum
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir'i sevmiyorsun

Zülfikar Giriş

Ve Susmak Düştü Bize

Karpit lambalarının ışığı süzülüyordu
toprak damlı mavi pencerelerinden
şimalle yarışırdı sanki,
saçlarının telinden tutup uçuşan kuşlar
susuyorum tan vakti ipince
demek susmak ve durmak düştü bize
kader diye sundukları kayanın kara yosununa uzanmak düştü
Elem verince kalbimizdeki o zehirli hakikat
bizi dev dalgaların kucağından uyandıracaktı
yalnızlık yazı, giz mimiz miydi
yada kaderimiz miydi
Yada bakir suskunluğumuz muydu

Zülfikar Giriş

Kim din sen

Paslı hayallere sığdırılmış umutlarım vardı,
Işığım, nefesim, suyum.
Nasıl bilmem, vazgeçile si zor insan 
Aklım mı daraldı, gözüm mü köreldi
Rahat mı battı , rahat mı geldin
Gördüğüm kadar mıydın, yoksa ötesi 
Öldüğüm kadar mıydın, ya da sevdiğim 
Rast mı geldin, kader miydin..
El miydin yoksa içimden biri mi 
Neydin kim din sen

Zülfikar Giriş

Cinler Padişahı

O gün bütün gece ay eksikliği vardı gökyüzünde

Mavi alınlı çocuğun naifliği vardı onun yüreğinde

Bulduğu eski bir lambanın yanağını okşadı

Çıktı içinden takkeli kel bir cinler padişahı

Kapı çalma'sız çıka geldi habersiz

Belinde kırmani soğuk silahı

Karnına saplı soğuk bir bıçak

ve açlık

kuru ekmek

kuru soğan

kuru ekmek

kirli su

hadi gözlerini yum bu temmuz akşamı:

Senin bu şuursuz ve kirli sevinçlerin

gecenin en zifiri karanlığında

belki yakamozun en güzeli olurdu

dilimizde olmasaydı kilit, kolumuzda paslı zincir

Ömrümüz salınarak akıyor garip bir meçhule

Bu günün tesellisini bekleyerek yarından

Zülfikar GİRİŞ

Şehrazat

O akşam bütün odaların lambalarını söndürmüştük

Her akşam aynı ölüm haberleri televizyon da

Artık kansız sahne hoşumuza gitmiyordu

Bahçede rüzgardan savrulan yaprakların hışırtısı

Kanatları kırılmış kalbimdeki kuşların çığlığı

Ah Şehrazat kafesteki mavi tüylü kuşum benim

Bu duvarlarda hep dolaşır başsız miğferli gölgeler

Ben bu ömrümü birden bire, işte böyle eskittim

Ağızlarda acı, gözlerde yaş , yüzlerde keder çizgisiyim

Azar, azar kimi zaman bir çukura gömmüşler beni

Çok baş kaldırdım çok direndim

Onlar ise benim için kirli gülüşler biriktirmişlerdi

Ah Şehrazat kafesteki mavi tüylü kuşum benim

Deniz bütün sakinliğiyle önümde uzanıyordu

Yakamozlarda bir gemi giderek kayboluyordu

Sanki gök kuşağı renkleriyle bezenmiş sularda yüzüyordu

Bir ucundan kaldırıvermek ve içine sokulup uzanıvermek

Sahile vuran dalgaların hışırtısı ninni gibi, hadi aç gözlerini

Ah Şehrazat kafesteki mavi tüylü kuşum benim

Geçenlerde dergide yazdığım bir şiirimi yayınlamıştım

İşte bu koridorlarda kalp çarpıntılarıyla bekliyorum

Bana gelirken bir iki don aklet getir,

hakim bilmem hakkım'da ne karar verir

Bu dışarıdaki gürültüde ne böyle

dışarıda birileri benim ismimle slogan mı atıyor

Tanrı şahidim tek düşündüğüm şu an sensin,

sabahları senin cıvıltıların'la uyanmak

Gözümün önüne her an sen geliyorsun

havada çırptığın maviş, maviş parlak kanatların

Ah sehrazat kafesteki mavi tüylü kuşum benim

Zülfikar GİRİŞ