Afrikalı Çocuk

Hüzünleniyorsun

Hüzünlen meli insan

İnsanım diyen sesimiz, sesiz kaldı

Hani o bilge tavrıyla gülümseyen dünya

Sana Afrikayı anlatacağım bir daha

o Afrikalı çocuğun yaşlı ellerini

bir nehir gibi akan mühürlü gözlerini

Ölümle randevulu oluşunu anlatacağım bir daha

Hüzünleniyorsun!

kanı donmalı insanın

vede bu hörgüçlü dünyanın;

İçimizden biri ekmeğe

Vede suya hasret, binlerce çocuk

O çocuğu hatırlamalı,

Vede kanadı kırık baharlarını

Hüzünleniyorsun!

Hüznü yaşamalı insan

Yaralı ve yoksul bir ülkenin şafağını

Milyon dolarlık bombalar aydınlatıyor

Kinlerle, nefretlerle, yağan kurşunlara bakıp ta

Bir ölü neden hüzünlenir ki böyle

Hüzünleniyorsun!

Kahır olmalı insan

Siz tokken o çocuk ölümden geçiyordu

Şu çarpan yüreğinden

Günahsızlaşan bir sen isterdim senden

Dünyanın öte tarafında sen, cenneti yaşıyorsun

Zülfikar Giriş