Hüzün Yüzüğü

Kipriği balık kılçığı bir kadın
Simsiyah saçları, gecelerimin aydınlığıydı
Dilim tutulur, ucuklanırdı dudaklarım
Denizden çıkan taze balıktı sanki
Ona sevdiğimi söylerdim titreyerek
Rüzğarda üşüyen yaprak gibi
Onu el deymedik yerlerimde saklıyordum

Gül kuruturdu onun o dayanılmaz sıcaklığı
Üzerimizde masmavi mi, mavi bir gök
Dikensiz bir böğürtlen dalıydı memeleri
Ucu simsiyah yenmeye beklerdi beni
Hiçbir çocuğun elleri ve dudakları değmemiş

Sonra yıllar yılı tüm serçelerimi unutmuşum
Şimdi kim bilir hangi kollardasın
Nerde hangi çocuğu kucağında uyutursun
O bögürtlen memeleri kime emdirirsin
Parmağımda senden kalan saadece,
bir yüzük hüzün…

Şimdi şu parmaklarımın boynu bükük
Ateş böceği karanlıkta sigaramın ucu
İsmin dudaklarımda seni çekerim içime
Tırtıl gibi kozasındayım ah ben nice
Tekrar kanatlanırmıyım bilmem ama
İç denizimde aç martılarım en yaman çığlığını koparıyor
Böyle bütün gecelerde gaipten sesini duyuyorum

Zülfikar Giriş