Çocuk kal

Yum gözlerini çocuk, yum da çocuk kal:
Şimdi ben ölümünün inkârındayım
İnkârındayım göz bebeklerimin;
Sana nabzımdan, şah damarımdan sana;
Delikanlı yürekleri anlatacağım dur uyuma

Şimdi ben ölümünün inkârındayım:

Bu kara toprak ki derinliğin senin;
Kana susamışta kapanmaz çatlakları
Doymaz da doymaz körpe canlara
Torağın koynunda ağıt yakan anayım
Ağlayın beni…

Şimdi ben ölümünün inkârındayım

feleğin çarkına dolandı da,dolandı parmaklarım,
Parmaklarımın arasına sızan güneşe aldanırım da
Çokça rüzgârlarda savrulur saçlarım

Başıma böyle kuşların üşüştüğü an
Nehir miyim de böyle oluk, oluk, çağlayan
Soluk benizim şu ela gözlerimden uyku diler
Şimdi ben ölümünün inkârındayım

Zülfikar GİRİŞ