Hep Yeniden Başlamak İle Geçiriyoruz

Yeniden hep yeniden başlamak ile geçiyor ömrün

Artık derken aynaya bakıp ta senin olmayan suretine

sürekli yıldız çakmakla geçiriyorsun gözlerine

karanlıklarda parıl, parıl, parlıyorsun ışığını gezdiriyorsun

Kocaman ellerinle bulutları titretiyor sun dağıtıyorsun

Gecelerin içinden çekirgelerin çığlığını duyarsın

Yıldızlar seni bilir sen yıldızları bilirsin

Hele, hele, saçların deniz kokar yosun kokar

Dalgalandırır rüzgârlar martılar uçuşturur

Vapurdan simit atan çocuğun ardından gider

Belki uzak sislerde kaybolmak arzusuyla uçar

Karanlıklar içinde parıl, parıl, parlıyorsun ışığını saçıyorsun

Mavi süzülür kollarından öbek, öbek, serçeler iner

Karanlıkta düşünceli yağmurlar iner her iki yanağından

ve yeniden hep yeniden başlamak ile geçiyor ömrün

Artık derken aynaya bakıp ta senin olmayan suretine

sürekli yıldız çakmakla geçiriyorsun gözlerine

Sonra ellerinle parmakların ve dahi yaralarınla

Harp esirleri gibi türkülerin hep yanık ve masum