Anne

Çok uzaklarında kaldı sesim..

Sen göz yaşımı silmeyen dersim.

Engin dağlarında yitip giden sevdam.

Hasretinden ölüp gittim ben anne

 

İşte o gündü kavurucu ağustos..

Yüreğimde cam kırıkları yağız.

İşte bu aydı menekşem soldu.

Daha koklamadan kokunu anne

 

Buruşmuş kağıtlarda kaldı hasretim.

Telefon direkliğine aslı kaldı şaşkınlığım.

Yalanlı dillerde kaldı benim gerçekliğim.

sana daha doğruyu söylemeden anne

 

Dipsiz uçurumlara yuvarlandı gözyaşım.

yitip giden bütün zamanların kasnağında.

Fosilleşmiş yüreğimin orta yerinde

Hala demli duruyor ah anne

.

Beyaz karanfilleri takardım mavzerime.

Kırmızıları ekerdim ben bahçeme.

Hani senin kokunu versin diye...

Beyazlar benim kefenim olsun anne

 

Zülfikar Giriş