Sen Bu Şehri Sevmiyorsun

Bir kadın görüyorum kalabalıkta
O kadın sana ne kadar çok benziyor
Ellerim kırışmış ensemde kimi görsem
ona doğru koşuyorum sonra rezil oluyorum
İnsanlar bir koşuşturma içinde sanki aceleleri varmış gibi
Bir duvar dibinde çökmüşüm soğuk mermerine yaslanmışım
yağmur düşüyor toprağa kokusu sanki senin nefesin
bir rüzgar esti yerler de yığınlarla kuru yaprak
yaprakların üzerinden yürüyorum yalpalayıp kimi zaman kayarak
Ben bu şehire geldiğim vakit sen gitmesen
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir’i sevmiyorsun
Şimdi sen

buradasın ruhun başka yerlerde
Al şu soğuk suyu iç
Belki biraz kendine gelirsin
Bulutlar gözbeğinin üzerinden geçer
Zifiri karanlıklar yağar üzerime
İçimi kurtlar kemirir
Geçmişle gelecek arasındasın
Belki de sevinçle hüzün arasındasın
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir’i sevmiyorsun
Kalbim üşüyor karanlıklar kalbime çok yakın korkuyorum
Hadi git buradan yolcu yolunda gerek sen bu İstanbulu sevmiyorsun
Biliyorum kirli bu şehir şimdi yorgun anlımda biraz serinliği var
Ne kadarda eğilsem denizlerine çürümüş yapraklarını temizlesem
Başını tuzlu suyuna sokmuş bir tek martı yüzüme dönüp baksa
Tanınıp tanınmamak önemli değil herkes durup dinlerdi
Parmaklarımın arasından sızan suyun ritimli şarkısını
Kalbim çok üşüyor karanlıklar kalbime çok yakın korkuyorum
Sen buralardan gitmesen gözlerin gitse
Soğuk bakıyorsun etrafına sen bu şehir'i sevmiyorsun

Zülfikar Giriş