Eski Aşklara

Bazen zor olsa'da elveda demek gerekir eski aşklara
Yanağından yuvarlansa'da o ihtiyar damlalar
çapaklı gözlerine işlense'de ateşin kızıllığı
Dün gece belki her gece ustalıkla damıttığım,
o tantanalı aşklardan şarabımı
Parmakların yüzümde akıp kayboldu şimdi
Karanlıkta gözlerin kıvılcım çakan faişe gibi
Odanın duvarından sekerdi şehvetli çığlıkların
sonra eritilmiş kurşun gibi dökülüverirdi her gece
Bazen zor olsa da elveda demek gerekir eski aşklara
Bir bulut gibi gözlerimden geçip gidiyorsun
belki seni bir daha görmek istemiyordum
yüreğim bölünse de damarım delinse de
belki kırgın yalnızlığımın bahçesinde sarı zehirli
dünya değiştiren tırtıl gibi güllerin yapraklarında
sevmek nasıldır ne iştir sevmeyi bilmem ben
son bahara hazırlanırım içim güneş dışım kıştır
yatağını arayan bir nehirim belkide
göğüs geçiren bir ormanım belki salçım saçaklı
Yangınlarına dolanmışım çatırdayan
Gözü dönmüş aç baltaların kökünden devirdiği ağacım belkide
Bazen zor olsa da elveda demek gerekir eski aşklara
Artık siyah bayraklar çektim güvertelerime
Kıyısı olmayan yakamozlu okyanusların da kaybolurken
Kılçıklı kirpikli balıklarla oynaşırım keyfim yerinde
Tepemde ağzının suyu akan martıların çığlığına aldırmadan
Yağmurlar yağsa da sonraları açacak elbet güneş doğa yeşerecek
kelebeğin ömrü bir gün,
çıkarsan aradan bile yazı kışı sonbaharı
Hepsinden de vazgeçerim senden nasıl vazgeç timse
Kokun kaldı nemli duvarımda
Üzerine boya sürer kapatırım
bu sokağı bu şehri terk ederim
İstanbul'u terk ederim martılarını balıklarını terk ederim
Kumrularını serçelerini kedilerini köpelerini terk ederim
Bazen zor olsa da elveda demek gerekir eski aşklara

Zülfikar Giriş